آموختن از پس آموختن

 

چگونه باید باور کرد که جز خیال نبوده است؟

آن شعاع حضوری که چون گلوله به چشمت شلیک شد و چون نفخت فیه من روحی در همه وجودت منتشر شد.

چگونه باید باور کرد

نفس های لرزان از شور کشنده خواستن تنها اضطراب پیش از رفتن بوده است؟

تمام استعاره های شعرهای شاعران همه اعصار را از پس هم بچینی کنایه های دردآور زندگی را تسکین نمی دهند.