حکایت عشقی بی قاف،بی شین،بی نقطه اثری است از مصطفی مستور ِ جان که توصیه می کنم بخوانید. این متن و اجرا هم حکایت غریبی دارد برای من.
۲ نظر
۰۷ فروردين ۹۶ ، ۰۰:۰۳
ما
در انبوه خاطرات مه آلود
گم شده ایم
آنجا
که سرگذشت هزاران نگاه
آرمیده است.
_______________________________________
- متعلقات دیگران را قطعا با نامشان منتشر میکنم پس محتوای بی نام را بخوانید: بچه های خودش.
- اگر قابل دانستید و خوشتان آمد، حق انتشار بی نام و نشان هم دارید.
- چندان علاقه ای به شرحال نوشتن ندارم بنابراین مطالب عموما مخاطب ندارند و تخیلی هستند.
- توضیح نام وبلاگ و نام مستعارم را هم در قسمت "درباره من" بخوانید.
بایگانی
- دی ۱۴۰۱ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۳)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱)
- مهر ۱۳۹۶ (۲)
- شهریور ۱۳۹۶ (۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۱)
- مهر ۱۳۹۵ (۱)
- شهریور ۱۳۹۵ (۲)
- مرداد ۱۳۹۵ (۱)
- تیر ۱۳۹۵ (۱)
- خرداد ۱۳۹۵ (۳)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۱)
- فروردين ۱۳۹۵ (۲)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱)
- بهمن ۱۳۹۴ (۴)
- دی ۱۳۹۴ (۱۰)
- آذر ۱۳۹۴ (۱۲)
- آبان ۱۳۹۴ (۱۳)
- مهر ۱۳۹۴ (۳۰)
- شهریور ۱۳۹۴ (۳)
آخرین مطالب
- ۰۱/۱۰/۲۵آموختن از پس آموختن
- ۰۱/۱۰/۲۲خفگی
- ۰۱/۰۲/۲۳درد خیالی
- ۹۹/۰۲/۲۳کوچ پرستوها
- ۹۹/۰۲/۰۶بعد از نیمه شب دوم
- ۹۹/۰۲/۰۵بعد از نیمه شب
- ۹۷/۰۵/۰۳پیرامون رسانه ابتذال ملی
- ۹۶/۰۷/۱۵اجرای صوتی - من گنجشک نیستم
- ۹۶/۰۷/۰۶مراقبت و تنبیه
- ۹۶/۰۶/۰۱بازاندرون