روایت تو

Quint Buchholz

تو همان چشمان خیره به امواج، آنجا که خورشید هر صبح سلام میگوید

همان گوش های تشنه به نجوای آرام باران 

دست های گشاده بر لطافت سبز زمین

و تنفس عطر ابدی زیستن با همه وجود

.

تو حس دلچسب جاری، در لحظه ی اکنونی 

و به شوق ِ شهود ِ زیبایی معتادی

.

آری تو رویای ِ ناکام ِ آن مسافری، که در نیمه راه ِ خواستن

جان داد.